بهار قلبها...

بهار فصلها می آید؛ بهار قلبها که نیست...

لحظه ی رسیدن بهار زمان است. امام زمان دیر کرده است خیلی دیر...

و ای کاش هیچوقت امام زمان را یادمان نرود.

حتی موقع آمدن بهار فصلها. در زمانی چون همین روزها...

این بهار فصلها که خزانی پیش رو دارد و هزاران هزار بار آمده و رفته که اینقدر شوق دیدار ندارد .

بهاری که باید در انتظار دیدارش بود متاسفانه نه چشمی برایش گریان است و نه قلبی برای آمدنش می تپد.

ما با خزان آرزوهایمان از بهار حقیقی و زیبا دور افتاده ایم.

یک بهاری زیبا در اوج غربتش که آسمان قلبش را ابری و بارانی کرده ایم و هم اکنون مشغول دلخوشی هایمان با بهار فصلیم در حالی که قلب صاحب زمان بارانیست...